Ons Verhaal
Hoe het allemaal begon
Rederij Paping is niet begonnen zoals andere bedrijven. Het ging er niet om rijk te worden of zelfs maar geld te verdienen. Evenmin had Marc Paping - of Paap voor zijn vrienden - een grote droom of ambitie. In werkelijkheid besteedt hij niet veel tijd aan zulke dingen. Drie dingen zijn voor hem belangrijker dan ooit: de mensen om hem heen, de stad waarin hij woont en ze allebei een beetje beter achterlaten dan toen hij ze aantrof.
En eigenlijk vormden die drie dingen samen het zaad waaruit de Rederij bloeide.
In 2000 werd Ariane, iemand die jarenlang veel voor Paap heeft betekend, ziek. Het kostte haar zowel haar woonboot als haar baan. Ze kon nergens heen, noch - omdat de ziekte haar van haar mobiliteit beroofde - een manier om er te komen.
Zoals Paap in een korte documentaire uitlegt.
"Het spreekt voor zich dat wanneer iemand om wie je geeft je hulp nodig heeft, je diegene gewoon moet helpen. Soms komt het niet uit, maar dan moet je het toch doen. En je moet het doen uit liefde. Niet van: 'Ik kan dit voor je doen, maar dit is de laatste keer.' Je moet het gewoon doen."
- Paap -
Om Ariane een verblijfplaats te geven, bouwde hij een tweede verdieping op zijn woonboot. Maar dat was niet genoeg. "Ik dacht: 'weet je, in plaats van met haar in een rolstoel door de stad te strompelen, kan ik beter een klein schip kopen en haar daarop rondvaren'. In het begin was het moeilijk, want ik moest haar in de boot tillen. Maar toen ze eenmaal aan boord was, was ze als een prinses."
Dat bleek de allerbelangrijkste stap te zijn. Vrienden zagen hen op de boot en vroegen of ze een lift konden krijgen.
Toen besefte hij dat veel vreemdelingen en toeristen langs de rand van het kanaal die niemand in de stad kenden, ook graag het water op zouden gaan.
"Er is een code. Als mensen met hun benen boven het water bungelen, willen ze altijd mee."
- Paap -
En dus begon hij deze mensen te vragen of zij ook een rondvaart door de grachten wilden.
Van daaruit groeide het
Niet als een lopend vuurtje, maar gestaag genoeg. Het veranderde van een hobby in een leuk bijbaantje en toen een volwaardig bedrijf. Het ging ook van een eenmansshow naar een familiezaak toen hij met Carla trouwde en zij er ook bij betrokken raakte.
Toegegeven, in het begin was ze een beetje geïntimideerd. "Ze denkt dat ik te beroemd ben," vertelde hij een vriend rond die tijd in grote verwondering. Tot dat moment was het duidelijk niet bij hem opgekomen dat hij een lokale persoonlijkheid was geworden. Hij probeerde gewoon anderen te helpen. Het ging er nooit om de aandacht op zich te vestigen.
Maar ze pasten zich aan toen ze besefte dat hij het niet naar zijn hoofd had laten stijgen en hij besefte dat hij deze erkenning kon gebruiken om meer mensen te helpen.
En dus brengen ze vandaag nog meer mensen aan boord. Ze hebben nu ook verschillende extra boten en schippers. Ze staan ook altijd te popelen om samen te werken en nieuwe dingen te proberen.
Dat brengt ons bij vandaag
De reikwijdte van het bedrijf is misschien veranderd. Het gaat niet langer over één man die een tweede verdieping bouwt op zijn woonboot en één vriend in nood helpt. Tegelijkertijd blijft het onderliggende idee altijd hetzelfde. Het gaat nog steeds om diezelfde drie dingen - de mensen, de stad en ze allebei een beetje beter achterlaten dan ze gevonden hebben. Met Ariane gaat het nu veel beter. Ze heeft haar mobiliteit en zelfstandigheid grotendeels herwonnen. Natuurlijk maakt ze nog steeds graag boottochtjes, maar ze wandelt ook vaak door de straten van Amsterdam.
Je zult blij zijn te weten dat ze nog steeds op de tweede verdieping van Paaps woonboot woont. Het is van haar zolang ze het wil. Paap en Carla hopen allebei dat dat een lange tijd zal zijn.
Natuurlijk betekent dat niet het einde van de wens van de Paping om te helpen. Integendeel. Zo haalden ze onlangs zoveel geld op voor het Rode Kruis dat ze een speciale vermelding kregen op hun website.
Wilt u de Paping's helpen om anderen te helpen? Dat kan. Het enige wat u hoeft te doen is een rondvaart te boeken. Kom deel uitmaken van hun verhaal en zie de wereld zoals zij - vanaf het water en met een open hart.